|
Ne günler geçiriyorum ya! Yatsam uyuyamıyorum, kalksam oturamıyorum, evde duramıyorum, dışarda kalamıyorum, yalnız yapamıyorum, kalabalığa gelemiyorum... Hep bir devinim halindeyim ama hiçbir şeyden adam gibi tad alamıyorum. Zaten çok zaman ne yaptığımı da bilemiyorum. Yine de fark ettim ki uyanık kalmak yatakta dönüp durmaktan, dışarda olmak evde oturmaktan, arkadaşlarımla olmak yalnız kalmaktan daha iyi geliyor bünyeme. Ona uygun hareket etmeye çalışıyorum.
Yürümeyi yaşam biçimi haline getirmek üzereyim neredeyse. Her gün az biraz yürüyorum son zamanlarda. Dün yürüyüşe çıkmadım, garip hissettim kendimi. Bugün de çıkmadım henüz ama birazdan vururum kendimi sahile herhalde. Adam akıllı yol yaptığım da oluyor bazen. Geçenlerde İnciraltı'ndan eve kadar yürüdüm. Kent ormanının içini gezdim biraz yol üstünde olduğundan. İyi hoş ama biraz kıyıda köşede kalmış gibi. Yaz günleri kalabalık olabilir ama, bilemiyorum.
Çarşamba günü de evden Konak'a yürüdük Burak ve Mahsum'la. Kordon'da birer çay içtik. Bol bol fotoğraf çekti Burak çay içerken. Birkaç tanesini eklerim yazının sonuna. Beni de çekti iki üç defa. Sevgi Yolu'na kadar gittik. Ordan geri döndük. Kızlarağası'nda salep içmek istedik ama sansımız yokmuş, salep kalmamış. Birer çay da orada içip yolumuza devam ettik. Bahribaba'dan otobüse binip eve döndük. Burak da geldi, yemek yaptım ben, afiyetle yedik. On biri biraz geçiyordu Burak gittiğinde. Gitmeden evvel günlüğe arkaplan seçtik bir tane, şu an fonda olanı. Çerçevelerin içi maviydi, sevmedi onu, fotoğrafı gönderdim kendisine, fotoşopla rengini değiştirdi. İyi de oldu bence. Bugün de dersten sonra çağırdım gelsin diye, bakalım gelir belki akşama.
Dün de dersten sonra İnciraltı'na gittik nargile içmeye. Bayağı kalabalıktık. Ben, Koray (organizatör), Derya, Ayhan, İnci, Ali, Burak, sonradan gelen Bilge ve ondan da sonra gelen Onur. Yedik, içtik, eğlendik. Sohbet etmeye fazla fırsat bulamadık, maç başladı çok geçmeden. İyi de oldu aslında. Anladım ki dostlarımla birlikte olmayı istiyorum ama konuşmak zor geliyor.
Dağıldım şimdi, Toefl sonucunu öğrenince dikkat diye bir şey kalmadı. Daha sonra devam ederim. Fotoğrafları da koyarım bir sonraki yazıya, söz.
Sağlıcakla...
Yürümeyi yaşam biçimi haline getirmek üzereyim neredeyse. Her gün az biraz yürüyorum son zamanlarda. Dün yürüyüşe çıkmadım, garip hissettim kendimi. Bugün de çıkmadım henüz ama birazdan vururum kendimi sahile herhalde. Adam akıllı yol yaptığım da oluyor bazen. Geçenlerde İnciraltı'ndan eve kadar yürüdüm. Kent ormanının içini gezdim biraz yol üstünde olduğundan. İyi hoş ama biraz kıyıda köşede kalmış gibi. Yaz günleri kalabalık olabilir ama, bilemiyorum.
Çarşamba günü de evden Konak'a yürüdük Burak ve Mahsum'la. Kordon'da birer çay içtik. Bol bol fotoğraf çekti Burak çay içerken. Birkaç tanesini eklerim yazının sonuna. Beni de çekti iki üç defa. Sevgi Yolu'na kadar gittik. Ordan geri döndük. Kızlarağası'nda salep içmek istedik ama sansımız yokmuş, salep kalmamış. Birer çay da orada içip yolumuza devam ettik. Bahribaba'dan otobüse binip eve döndük. Burak da geldi, yemek yaptım ben, afiyetle yedik. On biri biraz geçiyordu Burak gittiğinde. Gitmeden evvel günlüğe arkaplan seçtik bir tane, şu an fonda olanı. Çerçevelerin içi maviydi, sevmedi onu, fotoğrafı gönderdim kendisine, fotoşopla rengini değiştirdi. İyi de oldu bence. Bugün de dersten sonra çağırdım gelsin diye, bakalım gelir belki akşama.
Dün de dersten sonra İnciraltı'na gittik nargile içmeye. Bayağı kalabalıktık. Ben, Koray (organizatör), Derya, Ayhan, İnci, Ali, Burak, sonradan gelen Bilge ve ondan da sonra gelen Onur. Yedik, içtik, eğlendik. Sohbet etmeye fazla fırsat bulamadık, maç başladı çok geçmeden. İyi de oldu aslında. Anladım ki dostlarımla birlikte olmayı istiyorum ama konuşmak zor geliyor.
Dağıldım şimdi, Toefl sonucunu öğrenince dikkat diye bir şey kalmadı. Daha sonra devam ederim. Fotoğrafları da koyarım bir sonraki yazıya, söz.
Sağlıcakla...
Yorum Gönder