|
Blogcular bu aralar grevde falan galiba. Google Reader'ı açıyorum, izlediğim bloglarda hiçbir hareketlilik göremiyorum. Eskiden günde en az dört beş kayıt olurken şimdilerde bir tane ya oluyor ya olmuyor. Kendime bakıyorum, bu aralar çok sık yazmadığımı fark ediyorum. Aslında yazıyorum ama bir ara oldu mu o ara uzuyor. Hoş benim gerekçelerim var. Mesela bu hafta sonu İzmir'de değildim. İzmir'de olmamam demek yazacak fırsatı bulamamam demek.
Hafta sonunu Bursa'da, abimin dünya evine girmeye çalışmasını izleyerek geçirdim. (Ne abuk bir cümle oldu lan bu! Sağa sola çekeni vururum ona göre. Benim anlatma kabiliyetim bu kadar, ne yapayım.) Ben bu düğün dernek işlerini pek sevmem ama bizimki tam olarak düğün biçiminde olmadı. Yengemin dedesi iki hafta önce vefat ettiği için eğlence yapılmadı. Benim canıma minnet, gelenlere hoşgeldin, gidenlere güle güle dedim, takımı taktım çıktım işin içinden. "Sıra sende artık." esprilerine de "Nasip, kısmet." cevaplarını vere vere bir düğünden kurtulmuş oldum.
Kendimi bildim bileli bizim evde abimlerin evlenmesi meselesi konuşulduğu için bunu nihayet birinin gerçekleştirmiş olması garip bir duyguymuş.
Hafta sonunu Bursa'da, abimin dünya evine girmeye çalışmasını izleyerek geçirdim. (Ne abuk bir cümle oldu lan bu! Sağa sola çekeni vururum ona göre. Benim anlatma kabiliyetim bu kadar, ne yapayım.) Ben bu düğün dernek işlerini pek sevmem ama bizimki tam olarak düğün biçiminde olmadı. Yengemin dedesi iki hafta önce vefat ettiği için eğlence yapılmadı. Benim canıma minnet, gelenlere hoşgeldin, gidenlere güle güle dedim, takımı taktım çıktım işin içinden. "Sıra sende artık." esprilerine de "Nasip, kısmet." cevaplarını vere vere bir düğünden kurtulmuş oldum.
Kendimi bildim bileli bizim evde abimlerin evlenmesi meselesi konuşulduğu için bunu nihayet birinin gerçekleştirmiş olması garip bir duyguymuş.
Yorum Gönder