Nafile

Yaşamak güzel be. Acısıyla tatlısıyla, seveniyle sevdiğiyle, geleniyle gideniyle yaşamak güzel. An oluyor daha birkaç gün önce başına gelse ağlayacağın şeye gülümseyip geçiyorsun. Belki biraz buruk, biraz esrik, biraz yarım kalmışlığın hüznünü taşıyan bir gülümseme oluyor ama yine de gülümsüyorsun. Tadına doymasan da güzel günlerin anısı mutlu ediyor seni. Hüzünden değil mutluluktan bir hoş oluyor için. Biraz anılarına biraz da hayallerine sarılıyorsun. Her şey içinde bin bir güzellik saklayarak geliyor sana. Bunu görüyor ve seviniyorsun. İstiyorsun ki sevdiklerin de memnun olsunlar hayatlarından, mutlu olsunlar. Hak ediyorlar zira. Hak ediyorlar, çünkü sen seviyorsun. Bilsinler istiyorsun ve söylüyorsun. "Sevdiklerim! Ben mutluyum, siz de mutlu olun. Sizin mutluluğunuz benim mutluluğumdur." (Seçim propagandası gibi oldu ya son cümle.)