Nafile

Başlarken 23:22

Hoş geldin Muhittin Abi. Sensin değil mi? Buyur otur, sohbet edelim biraz. Söylenecek ne kaldıysa bir parçasını da biz söyleyelim.

Canım sıkılıyor be Muhittin Abi. Uykuya verdim kendimi sıkıntımı unutmak için. Bir de sabah akşam oyun oynuyorum. Birini silip başkasını yüklüyorum bilgisayara oyunların. Bazen film izliyorum. Kitap okuyorum ara sıra. Yürüdüğüm de oluyor. Gel gör ki ne yaparsam yapayım canım sıkılıyor işte. Bomboşum. Akşamını heyecanla beklediğim günleri özlüyorum. Uyumamak için direnmediğim, çünkü uykumun gelmediği geceleri özlüyorum. Sabahları özlüyorum erkenden uyanmak için sebebimin olduğu.

Şimdi sadece yaşıyorum. Hiçbir tutkum, herhangi bir arzum olmadan sadece yaşıyorum. Nefes alıyorum, su içiyorum, yemek yiyorum, tuvalete gidiyorum, uyuyorum. Ayakta kalmak için değil de hayatta kalmak için yapıyorum tüm bunları. Yalan mı oldu bu söylediğim? Neden yaptığımı düşünmüyorum aslında. Nefes almamayı beceremediğim için nefes alıyorum. Susadığım için su içiyor, acıktığım için yiyorum. Yiyip içtiğim için tuvalete gidiyorum. Uykum geldiğinde uyuyorum. Fark ettin mi o kadar umursamazım ki tuvalete gittiğimi bile defalarca çekinmeden söylüyorum? Bunda garip olan ne mi? Tuvalete gitmek günlük hayatımda bahsi edilecek kadar belirgin bir şey halini aldıysa hakikaten çok belirgin bir şey kalmamış demektir yaptığım, garip olan bu abi.

Bugün sınav vardı mesela. Pazartesi günü de vardı. O kadar önemsiz ki benim için bu sınavlar sözünü etmeye bile gerek duymadım. Şimdi de yeri geldiği için söylüyorum. Yoksa inan akşam karnım açken yemek yemek sınava girmekten daha büyük dert benim için şu aralar. Dert dedim değil mi? Yediğim yemekten tad almıyorum ki girdiğim sınavdan keyif alayım. Abarttığımı söyleyeceksin belki. "İnsan bu kadar da tadsız tuzsuz olmaz, hani olsa da aklı başında bir sebebi olmadan olmaz." diyeceksin. Haklısın ama ben böyleyim işte. Belki de haksızsın, aklı başında bir sebebim vardır belki. Belki de aklı başında değildir sebebim de benim akılla mantıkla işim kalmamıştır, kim bilir. Bilmiyorum lan işte.

Abi dur, nereye gidiyorsun? Tamam ayıp ettim, ağzımı bozdum, saygısızlık ettim sana ama dur be abi. Gitmek istiyorsan git ama. Hiç çekilmiyor muhabbetim zaten. Ne yapayım, özlüyorum işte be abi.

Özlemek dostluktandır
Dostluğundan öte bulmalıyım seni*