Adını Anmak İstemediklerimiz

Yağıyor. İnce ince, usul usul yağıyor. Sağanak değil bu. Tatlı tatlı yağıyor. Bu... Bu şey...

Dışardayım. Neden buradayım? Burada olmam şart mı? Yürümem, ayak altında dolaşmam zaruriyetten mi? Etrafına şaşkın şaşkın bakanlar bir de acele acele yürüyenler var sokakta. Bir de ben varım. Yavaş yavaş ıslandığımı fark ediyorum. Saçlarımdan sular süzülüyor, yüzüme ve enseme. Hafif bir ürperti alıyor beni. Islanmak ve ürpermek hoşuma gidiyor. Oluruna bırakıyorum her şeyi. Durmuyorum ama. Aylak aylak dolanmaya devam ediyorum.

Yağıyor. İnce ince, usul usul yağıyor. Sağanak değil bu. Bu...

Bedenim kupkuru. Bir tek saçlarım ve çoraplarım ıslak. Çoraplarım ıpıslak. Çoraplarım...
1 Response
  1. çer çöp Says:

    Tarih de ne kadar manidar. Aklıma gelmiş de mi yazmışım? Denk mi gelmiş? Bunu göstermek lazımdı belki. Belki böyle kalması en iyisi. Neyse ne, amaaan!