İyi çocuktu nafile, geçmiş olsun.

Başım ağrıyor. Şu an fiziksel bir ağrı var başımda, aklıma bu cümleyi kurmayı getiren de o ama esas kastettiğim baş ağrısı başka bir şey. Bunu nasıl anlatabilirim bilmiyorum. Sanki beynimdeki binlerce/milyonlarca/milyarlarca hücre (beynimde kaç hücre vardır bilmiyorum ama belki bir yüzde onu kadarı) kısa zamanda öldü ve yerine yenileri oluşmadı. Beyin hücrelerim kendilerini yenilemeyi bıraktı sanki. Beyin hücrelerim giderek azalmaya, beynim giderek küçülmeye, yoksunluk krizine giren başım ağrımaya, baş ağrısı da esasen git gide aptallaşmamın bir emaresi olarak... Ne diyorum ben Allah aşkına! Aptallaşıyorum diyorum. Bırakın aklımdakileri cümlelere dökmeyi, cümlelere dökülmüş olanları bile anlamakta güçlük çekiyorum son zamanalarda. Anlıyorum ama konuşamıyorum evresini geçtim, tam anlayamıyor uyduruyorum evresine geldim. Yakında hiç anlayamazsam diye korkmaya da başladım. Beni değerli kılan, hele hele dışarıdakiler için fark edilir olan tek özelliğim (tek iyi özelliğim mi deseydim, zira her şeye söylenmem de gayet fark edilir ama hayırla anılmaz) da güme gidince...
2 Responses
  1. Adsız Says:

    tatile çık bence sen... mesela Marmaris'e gel... kum, deniz, güneş :))) iyi gelir :)

    Stajyer...


  2. çer çöp Says:

    Zamanı kaçırdım ben, kalabalıktır şimdi oralar. Sevmiyorum ben kalabalığa karışmayı. Sezon bitince olabilir ama. :)