|
Bir yandan "Bir Kızıl Goncaya Benzer Dudağın" dinlerken diğer yandan bunları yazmak garip olacak ama bizim apartman kedisinden kurtulduk galiba lan! Size apartmanın kedisinden bahsetmemiş miydim? Etmiş miydim? Valla siz hatırlıyor musunuz öyle bir şey bilmiyorum ama ben hatırlamıyorum. O yüzden bahsedeyim.
Efendime söyleyeyim, bizim apartmanda bir kedi var(dı -galiba-). Aslında bir değil, iki kedi ama birini neredeyse hiç görmediğimiz için bir tane diyorum. Zaten olayımızın kahramanı da o. Bizim karşı komşu (ki dördüncü katta oturuyoruz, zemin dahil beş oluyor) bu kediye sahip çıkmış gibi bir şey. Evine almamış, bakımını doğrudan üstlenmemiş ama kapısının önünde yemesi için bir şeyler vermiş. Kedi de alışmış. Artık ilk ne zaman gelmiş apartmana onu bilemiyorum. Biz geldiğimizde vardı. Her neyse. Bunun arkadaşı terasta yaşar ve çok ender zamanlar haricinde ortalıkta görünmezken bu çoğunlukla bizim katın arasında durur, zaman zaman aşağıdan duyduğu ayak seslerine koşarak gelir ve bizimle birlikte merdivenleri tırmanır(dı -galiba-). Ne kadar sevimli değil mi? Değil işte. Zira bu manyak merdivenleri tırmanırken bir yandan miyavlar mırnavlar, kafa şişirir(di -galiba-). Bir iki defa olsa iyi. Her gün, her giriş çıkışta bununla muhatap olmak adamı delirtiyor(du -galiba-).Onu geçtim, arkadaşın nasıl sensörleri varsa kapıyı açacağını hisseder hissetmez miyavlamaya başlar(dı -galiba-). Bak onu bile geçtim, benim odadan çıkıp mutfağa giderken dış kapının önünden geçtiğim için ayak sesimi mi duyar(dı -galiba-) ne(ydi -galiba-) yine miyavlamaya başlar(dı -galiba-). Sonra gecenin bir yarısı mıdır sabahın körü müdür hiç fark etmez dinle dur onu ki sussun. Ha bu manyak kedi aç olduğundan mı böyle yapar(dı -galiba-)? Alakası bile yok. İlgi arsızlığından başka bir şey olduğuna şüphe ederim.
İşte sözünü ettiğim bu pisikopat kedinin iki gündür sesi soluğu çıkmıyor. Ya öldü gitti, ya biri aldı götürdü, ya birileri sahiplendi, ya da başka bir zıkkım oldu. Ne oldu bilmiyorum ama bence çok iyi oldu. Ha öldüyse çok iyi olmamış gibi gelebilir ama eninde sonunda ölecekti zaten, en azından ölümü benim elimden olmadı.
Efendime söyleyeyim, bizim apartmanda bir kedi var(dı -galiba-). Aslında bir değil, iki kedi ama birini neredeyse hiç görmediğimiz için bir tane diyorum. Zaten olayımızın kahramanı da o. Bizim karşı komşu (ki dördüncü katta oturuyoruz, zemin dahil beş oluyor) bu kediye sahip çıkmış gibi bir şey. Evine almamış, bakımını doğrudan üstlenmemiş ama kapısının önünde yemesi için bir şeyler vermiş. Kedi de alışmış. Artık ilk ne zaman gelmiş apartmana onu bilemiyorum. Biz geldiğimizde vardı. Her neyse. Bunun arkadaşı terasta yaşar ve çok ender zamanlar haricinde ortalıkta görünmezken bu çoğunlukla bizim katın arasında durur, zaman zaman aşağıdan duyduğu ayak seslerine koşarak gelir ve bizimle birlikte merdivenleri tırmanır(dı -galiba-). Ne kadar sevimli değil mi? Değil işte. Zira bu manyak merdivenleri tırmanırken bir yandan miyavlar mırnavlar, kafa şişirir(di -galiba-). Bir iki defa olsa iyi. Her gün, her giriş çıkışta bununla muhatap olmak adamı delirtiyor(du -galiba-).Onu geçtim, arkadaşın nasıl sensörleri varsa kapıyı açacağını hisseder hissetmez miyavlamaya başlar(dı -galiba-). Bak onu bile geçtim, benim odadan çıkıp mutfağa giderken dış kapının önünden geçtiğim için ayak sesimi mi duyar(dı -galiba-) ne(ydi -galiba-) yine miyavlamaya başlar(dı -galiba-). Sonra gecenin bir yarısı mıdır sabahın körü müdür hiç fark etmez dinle dur onu ki sussun. Ha bu manyak kedi aç olduğundan mı böyle yapar(dı -galiba-)? Alakası bile yok. İlgi arsızlığından başka bir şey olduğuna şüphe ederim.
İşte sözünü ettiğim bu pisikopat kedinin iki gündür sesi soluğu çıkmıyor. Ya öldü gitti, ya biri aldı götürdü, ya birileri sahiplendi, ya da başka bir zıkkım oldu. Ne oldu bilmiyorum ama bence çok iyi oldu. Ha öldüyse çok iyi olmamış gibi gelebilir ama eninde sonunda ölecekti zaten, en azından ölümü benim elimden olmadı.
Yorum Gönder