Yalnızız

Uzun zamandır aklımdaydı House'u yeni baştan izlemek, zamanını kolluyordum sadece. O diziye başla bu diziyi bitir falan derken daha fazla ertelemeyip yeniden izlemeye koyuldum geçen hafta. Fark ettim ki House'un dehası değilse de (yakınından bile geçemem) yalnızlığı benimkine benziyor. Ya ilk izlediğim zamanlarda böyle değildim (ki bu kuvvetle muhtemel) ya da o zamanlar diziyi böyle hap gibi almadığımdan farkına varmadım. Neyse, önemli olan o değil. Önemli olan benzerliğimiz. Tabii farklı yanlarımız var. Örneğin, House anti-sosyalken ben asosyalim. O dehasının da etkisiyle insan ilişkilerine normal biçimde ayak uydurmakta zorlanırken ben duygusal zekamdaki zayıflığın etkisiyle zorluk çekiyorum. Şimdi böyle bakınca o kadar da benzemediğini fark ettim. Belki de tek benzeyen yanımız beni bunu düşünmeye sevk eden ikimizin de zaman zaman kalıplarımızı kırıp yapıcı ilişkiler kurmayı arzu etmemiz, daha seyrek olarak bu arzuyu hayata geçirmeyi denememiz ama nadiren bu iradeyi göstermemiz ve gösterdiğimizde dahi sıklıkla başarısızlığa uğramamız. Neyse.
0 Responses