|
Ulan hakikaten bir bozukluk var bende. Az evvel demliğin dibini bulmak üzereyken ama hala içinde bir bardak daha çay varken demliğin ağzından dökülen çayın debisindeki düşüş tuhaf bir burukluğa yol açtı içimde. Neden acaba? Üstelik bunu yazarken, haliyle tekrar düşünürken neden güldüm acaba?
Buna en güzel cevap şu sanırım, hatta hayattaki çoğu şeye en güzel cevap "Oluyor bazen öyle" :)
not: çay önemli, bitiyor olması depresyona dahi sürükler :)