Nafile

İşbu yazı rica kisvesi altında yemiş olduğum bir fırçanın ürünü olarak kaleme alınmaktadır. Uzun zamandır buralara uğramamış olmama kızan bir arkadaşımın sert çıkışı üzerine hemen kontrol sayfasını açtım ve yazı ekle butonuna tıkladım. Ama bu sevgili arkadaşa da birkaç çift lafım var. (Sayamadım şimdi kaç tane olduğunu, belki tek çift bile değildir. Tek çift de ilginç bir ifade bu arada. Bir çift mi demeliydim?) Senin gibilerden fırsat mı buluyoruz ki yazalım cimcime? Önceki gün senin bir yanlış yapıp bir boş bıraktığın sınavda ben salon başkanı olarak ayakta dikiliyordum. Gerçi Allah için güzel para veriyorlar, her hafta sonu olsa her hafta sonu dikilirim. Yok yok, her hafta sonu dikilmem de ayda en az iki hafta sonu dikilirim. Sınav başına 75 lira aldım, daha ne olsun. İlaç gibi geldi yeminle. Paralar suyunu çekmişti, ay sonuna elimde birkaç kuruş olarak (kuruş mu, ne kuruşu, kuruş ne arar la...) girdim. 150 liraya birkaç kuruş deyişimden sayılarla ilgili kavrayışımı kaybetmiş olduğumu anlayabilirsiniz herhalde. Hep şu öğrenci konferansının bildiri metinleri yüzünden. O kadar çok formülle uğraştım ki ne olduğunu anlamadan, sayı görünce feleğim şaşar oldu. Neyi nasıl yorumlayacağımı bilemiyorum artık. O derece.

Neyse, şimdi görev bekler. Tam da sözünü ettiğim bu bildiri metinleriyle ilgilenmem gerekiyor. Sevgiyle kalın. Söz burayı bu kadar ihmal etmeyeceğim.

Not: Arkadaşım, takip ettiklerimin sayısının fazlalaşmasını kıskandığını söylemiştin bir zamanlar. Hep aklımda onunla ilgili de bir şeyler yazacağım ama olmuyor bir türlü. Ama bilesin ki senin yerin başka.