Nafile

Edebiyatçı yahut tiyatrocu değilim, o nedenle şimdi sözünü edeceğim kavramın adını bilmiyorum ama muhakkak bir adı vardır. Eleştirmek istediğiniz bir şeyi onunla aynı dili kullanarak fakat işin içine biraz mizah katarak eleştirmek gibi bir yöntem var. Benim çok severek takip ettiğim, pek çoklarının da benim gibi sevdiğini bildiğim Zaytung da bu yöntemi kullanarak medyamızın ne kadar tekdüze, ne kadar aymaz, zaman zaman ne kadar ahlaksız olduğunu gözler önüne sermeye çalışıyor. Gel gör ki bizim her boktan çok iyi anlayan ama nedense baktığını, gördüğünü analiz etmek için düşünmeyi aklına getiremeyen insanımız bu yöntemi fark etmemiş olacak ki adamlar yeni başlattıkları "Dergi" uygulamasındaki gezi sehayat dergi kapağının üzerine neyi neden yazdıklarına dair açıklama yapmak durumunda kalmışlar. Zaman zaman "Bu da mizah malzemesi yapılmaz ki abi!" dediğimiz şeyler oluyor ama durup bir düşünmekte fayda var mizah malzemesi yapılan şey "o" mu yoksa birilerinin o meseleyle ilgili tavırları mı diye. Velhasıl, Allah sizi davul etsin diyorum Zaytung'u o açıklamaları yapmak zorunda bırakanlara. Ne anlamı kaldı şimdi esprinin?