Ateş Olsam Cirmim Yine Ben Olurdum

Benim canım yanmıyor. Ben yanıyorum. Tepeden tırnağa alev aldım, yanıyorum. Ruhumun küllerini savura savura yanıyorum. İnsanlar bir biçimde yaşıyorlar, ben ölüyorum.

Dün, boş bir vaktimde eski günlüğüme baktım biraz. Hüzünlendim. Bu benim. Aklından doğru yanlış yüzlerce düşünce geçmiş olan insan benim. Vaktiyle kafasını bir şeylere yoran insan benim. Şimdi hiçbir şey düşünmüyorum. Etrafımda olup bitenlerin hiçbiri hakkında fikrim yok. Öğrendiklerim üzerine bile kafa yormuyorum. Bana verilen, başıma gelen her şeye "Eyvallah!" diyor; yapılması gereken bir şey varsa yerine getiriyor fakat şahsım adına hiçbir katkıda bulunmuyorum. En yakınımdaki insanlar acı çekerken yahut eğlenirken ben hiçbir şey hissetmeden; onları teselli edecek yahut memnuniyetlerinin devamını sağlayacak hiçbir şey akıl edemeden onlarla birlikte bulunuyorum.

Benim canım yanmıyor. Ben yanıyorum.
0 Responses